Reklama.
Wszystkie wartości, które z góry wiadomo, że nie ulegają i nie mogą ulec zmianie w trakcie wykonywania skryptu, należy definiować jako wartości stałe poleceniem define.
<? define('WART_STALA', 'wartość stała); ?>
Zaletą tak zdefiniowane wartości jest to, że jest ona niezmienna (nie może zostać zmieniona) w trakcie wykonywania skryptu. Można oczywiście pokusić się o ponowne zdefiniowanie tej same wartości, co nie spowoduje błędu, jednak nie przyniesie oczekiwanego rezultatu.
Oto kawałek kodu, który pomoże się przekonać o działaniu polecenia define.
<? define('_Z1', 'wartość pierwsza'); echo '<p>'._Z1.'</p>'; define('_Z1', 'wartość druga'); echo '<p>'._Z1.'</p>'; ?>
Wartości zdefiniowane w powyższy sposób są dostępne globalnie, także w klasach i metodach.
W przypadku programowania obiektowego, we wnętrzu klasy możemy stosować wartości stałe definiowane za pomocą polecenia const.
<? class Test { const WART = 'wartość'; ... echo Test::WART; } ?>
Próba ponownego zdefiniowania wartości stałej WART spowoduje zatrzymanie skryptu i wyświetlenie komunikatu błędu.
Dostęp do stałej zdefiniowanej za pomocą polecenia const uzyskujemy w taki sam sposób jak do pól statycznych:
<? $zmienna = Test::WART; ?>
Wartości stałe zwyczajowo piszemy dużymi literami, czasami poprzedzone znakiem podkreślenia. I to by było na tyle.
starr
opublikowane 02-04-2010166707 powrót
© aleproste.pl v.10 Projekt i realizacja projekt.etvn.pl & aleproste.pl